242. Władysław Kozakiewicz

Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf zdobyty poprzez zakup - graf  złotego medalisty w skoku o tyczce z roku 1980, czyli Władysława Kozakiewicza. I pomyśleć, że dziś mija dokładnie 38 lat od słynnego wykonania gestu Kozakiewicza. I akurat dzisiaj trafił mi się do zamieszczenia graf właśnie Pana Kozakiewicza. Niezwykłe wyczucie czasu :). Oto i on:

Garść informacji:

"Władysław Kozakiewicz (ur. 8 grudnia 1953 w Solecznikach pod Wilnem) – polski lekkoatleta – tyczkarz i wieloboista. Brat Edwarda. 

Absolwent Technikum Gastronomicznego, następnie poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Na swoich pierwszych igrzyskach w 1976 r. w Montrealu, skacząc z kontuzją stopy, zajął w konkursie 11. miejsce. 30 lipca 1980 zdobył tytuł mistrza olimpijskiego w skoku o tyczce w Moskwie z wynikiem 5,78 m – jednocześnie ustanawiając nowy rekord świata. Pamiętany z powodu gestu, który dwukrotnie wykonał w stronę gwiżdżących kibiców sowieckich (tzw. gest Kozakiewicza). W 1980 dwukrotnie ustanawiał rekordy świata: wynikami: 5,72 i 5,78 m. W tym też roku wygrał Plebiscyt Przeglądu Sportowego, zostając wybrany na najlepszego sportowca roku w Polsce. Inne osiągnięcia to: Halowe Mistrzostwo Europy (1977, 1979), wicemistrzostwo Europy na otwartym stadionie (1974) i dwa brązowe medale w hali (1975, 1982). W czasie swojej kariery 8-krotnie poprawiał rekord Polski, windując go od 5,32 m w roku 1973 do 5,78 m w roku 1980. Był też 10-krotnym mistrzem kraju. 

W 1985 wyjechał na stałe do Niemiec. Po otrzymaniu obywatelstwa niemieckiego kilkakrotnie wystąpił w turniejach lekkoatletycznych w barwach tego kraju. W 1986 dwukrotnie poprawiał rekord RFN doprowadzając go do poziomu 5,70 m. Wiele lat mieszkał w Elze pod Hanowerem. Odznaczony m.in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980). Bohater książki Gest Kozakiewicza Ireneusza Pawlika (1994). Był zawodnikiem Bałtyku Gdynia. " - Wikipedia

Oryginał - tak

Adres - -

Dedykacja - nie
Czas oczekiwania - -  

241. Janusz Gortat

Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf zdobyty poprzez zakup - graf  dwukrotnego brązowego medalisty olimpijskiego w boksie (a prywatnie ojca Marcina Gortata) czyli Janusza Gortata. Oto i on:

Garść informacji:

"Janusz Kazimierz Gortat (ur. 5 listopada 1948 w Brzozowie) – polski bokser, dwukrotny brązowy medalista olimpijski (1972 i 1976) w wadze półciężkiej, ojciec koszykarza Marcina Gortata oraz boksera Roberta Gortata. 

W Monachium przegrał w półfinale z późniejszym mistrzem Mate Parlovem (Jugosławia), a w Montrealu także z przyszłym mistrzem Leonem Spinksem z USA. 

Wicemistrz Europy z Belgradu 1973 w wadze półciężkiej (w finale przegrał z Parlovem). Uczestnik Mistrzostw Europy z Bukaresztu 1969 (waga średnia), Madrytu 1971 (w. półciężka) i Katowic 1975 (w. półciężka). Uczestnik Mistrzostw Świata z 1978 r. (w. średnia). 

Sześciokrotny mistrz Polski w wadze półciężkiej (1973, 1974, 1975, 1976. 1978 i 1980), pięciokrotny wicemistrz (1969 – w. średnia, 1970, 1971, 1972 i 1979), brązowy medalista z 1977). 16 razy walczył w reprezentacji Polski (15 zwycięstw), podczas meczu z USA w 1974 pokonał przyszłego mistrza olimpijskiego i zawodowego mistrza świata wszechwag Leona Spinksa. 

Jeden z najwybitniejszych polskich bokserów wagi półciężkiej, znany z doskonałej techniki, preferujący walkę defensywną. Jego głównym rywalem na arenie międzynarodowej był Jugosłowianin Mate Parlov, a w kraju najpierw Stanisław Dragan, a potem Jacek Kucharczyk i Paweł Skrzecz. 

Był zawodnikiem Legii Warszawa i KSZO Ostrowiec Św. 

Po zakończeniu kariery został trenerem (trenował m.in. Andrzeja Gołotę i Tomasza Adamka). 

W 2007 otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Rekszy." - Wikipedia 

Oryginał - tak

Adres - -

Dedykacja - nie
Czas oczekiwania - -  

240. Mariusz Szymkiewicz

Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf trenera przygotowania motorycznego pracującego obecnie w Lechii Gdańsk - Mariusza Szymkiewicza. Graf ten dostałem jak gratis do zakupu grafu Ś.P. Mariana Kociniaka. Oto i on:

Oryginał - tak

Adres - -

Dedykacja - nie
Czas oczekiwania - - 

239. Tomasz Mokwa

Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf piłkarza grającego obecnie w klubie GKS Katowice na pozycji obrońcy - Tomasza Mokwy. Graf ten dostałem jak gratis do zakupu grafu Ś.P. Mariana Kociniaka. Oto i on:

Oryginał - tak

Adres - -

Dedykacja - nie

Czas oczekiwania - - 

238. Ś.P. Marian Kociniak

Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf zmarłego już niestety Franka Dolasa tudzież Murgrabiego (z Janosika), czyli znanego i lubianego Mariana Kociniaka. Graf ten zdobyłem poprzez zakup. Oto i on:

Garść informacji:

"Marian Kociniak (ur. 11 stycznia 1936 w Warszawie, zm. 17 marca 2016 tamże) – polski aktor filmowy i teatralny.  

Uczeń technikum budowy silników, następnie Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1959); uczeń Ludwika Sempolińskiego. Od 1959 prawie bez przerw występował w macierzystym Teatrze Ateneum. Często występował w Teatrze Telewizji, m.in. w Łuku Triumfalnym, Moskwie Pietuszki, Elegii dla jednej pani, Igraszkach z diabłem oraz w spektaklu Coś w rodzaju miłości (łącznie 80 ról). Występował również w Kabarecie Starszych Panów. Na ekranie zadebiutował w 1959 w filmie Pan profesor. Zagrał w ponad 30 filmach. Współpracował także z radiem, występując w magazynie 60 minut na godzinę, gdzie tworzył parę z Andrzejem Zaorskim w skeczach z serii „Kulisy srebrnego ekranu”, natomiast wykonywana przezeń piosenka „Powtórka z rozrywki” rozpoczyna program pod tym samym tytułem na antenie Programu III Polskiego Radia. 

Na popularność aktora miały wpływ kreacje Franka Dolasa w polskiej komedii Jak rozpętałem drugą wojnę światową oraz Murgrabiego z serialu Janosik Jerzego Passendorfera. 

W 2003 podczas VIII Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach artysta odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd. 

Od początku kariery nie wyrażał zgody na wywiady. Wyjątek stanowił wywiad dla TVP Info z okazji 50-lecia pracy artystycznej. Z tej samej okazji w kwietniu 2010 trafił do księgarń wywiad rzeka z aktorem pt. Spełniony, autorstwa Remigiusza Grzeli. 

Aktor warszawskiego Teatru Ateneum (1959–2010), od 2010 współpracował z Teatrem na Woli. 

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i 2015. Zmarł w szpitalu 17 marca 2016 w wieku 80 lat. Został pochowany 23 marca 2016 obok swojej żony na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ulicy Żytniej w Warszawie. 

Przez ponad 50 lat był żonaty z Grażyną Kociniak (zm. 11 lutego 2016), montażystką filmową, należącą do Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Mieli jedną córkę. Marian Kociniak był stryjecznym bratem zmarłego w 2007 aktora teatralnego i filmowego Jana Kociniaka." - Wikipedia

Oryginał - tak

Adres - -

Dedykacja - nie

Czas oczekiwania - -