227 - 28. Piotr Żyła i Adam Małysz

Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autografy zdobyte poprzez zakup na aukcji charytatywnej - autografy dwóch moich ulubionych polskich skoczków - Adama Małysza i Piotra Żyły. Dodam, że zdjęcie na którym widnieją grafy jest rozmiaru A4. Oto i one:

Garść informacji:

"Adam Henryk Małysz (ur. 3 grudnia 1977 w Wiśle) – polski skoczek narciarski, kombinator norweski i kierowca rajdowy. Od 2016 pełni funkcję dyrektora koordynatora ds. skoków narciarskich i kombinacji norweskiej w Polskim Związku Narciarskim. 

Czterokrotny medalista olimpijski i czterokrotny mistrz świata. Jeden z najbardziej utytułowanych zawodników w historii indywidualnych konkursów mistrzostw świata w skokach narciarskich. Czterokrotny (w tym trzykrotny z rzędu) zdobywca Pucharu Świata, zwycięzca 39 konkursów PŚ, triumfator Turnieju Czterech Skoczni, trzykrotny zwycięzca Turnieju Nordyckiego, trzykrotny triumfator Letniego Grand Prix, zwycięzca Turnieju Czterech Narodów, zdobywca Pucharu KOP, dwudziestojednokrotny zimowy mistrz Polski, osiemnastokrotny letni mistrz Polski, były rekordzista Polski (230,5 m) i były współrekordzista świata w długości skoku narciarskiego (225 m). 

W latach 1995–2011 we wszystkich 349 startach w Pucharze Świata zdobył łącznie 13070 punktów, punktując 307 razy, a 198 razy zajmując miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów. Jako zawodnika cechowało go mocne odbicie z progu i bardzo niska pozycja w locie. W trakcie kariery skakał na nartach marki Elan (1995–1996 oraz 1999–2004), Rossignol (1996–1998) i Fischer (2004–2011). 

Po sezonie 2010/2011 zakończył karierę skoczka narciarskiego i rozpoczął starty w rajdach samochodowych. W 2012 zdobył tytuł międzynarodowego rajdowego mistrza Polski i Czech, a w 2013 odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w rajdach terenowych. W latach 2012–2016 pięciokrotnie uczestniczył w Rajdzie Dakar. 

Za wybitne osiągnięcia sportowe został trzykrotnie odznaczony Orderem Odrodzenia Polski przez Prezydenta Polski[10]. Czterokrotnie wybierany najlepszym sportowcem Polski. Przez wielu uważany za najlepszego polskiego sportowca pierwszej dekady XXI wieku. Honorowy obywatel miasta Zakopanego i patron skoczni narciarskiej w Wiśle, którą otwarto w 2008. 

Piotr Żyła (ur. 16 stycznia 1987 w Cieszynie) – polski skoczek narciarski, zawodnik klubu WSS Wisła, reprezentant Polski. 

Indywidualny brązowy medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, drużynowy złoty medalista z 2017 oraz brązowy z 2013 i 2015, drużynowy brązowy medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018, olimpijczyk z Soczi 2014. Drużynowy wicemistrz świata juniorów z 2005. Drugi zawodnik 65. Turnieju Czterech Skoczni. Zwycięzca konkursu Pucharu Świata w Oslo w sezonie 2012/2013, łącznie trzykrotnie na podium cyklu indywidualnie. 11. zawodnik klasyfikacji generalnej sezonu 2016/2017. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski, w tym trzykrotny zdobywca złotego medalu w konkursie indywidualnym (dwa razy zimą i raz latem). 

Jego rekord życiowy wynosi 245,5 m. Ustanowił go 18 marca 2017 na Vikersundbakken w Vikersund." - Wikipedia

Oryginał - tak

Adres - -

Dedykacja - nie
Czas oczekiwania - -   

226. Ś.P. Roger Moore

Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf świętej pamięci Rogera Moora - jednego z aktorów wcielających się w agenta 007. Zdjęcie z autografem zdobyłem poprzez zakup. Oto i on:

Garść informacji:

"Roger Moore, właśc. sir Roger George Moore (ur. 14 października 1927 w Londynie, zm. 23 maja 2017 w Crans-Montana) – brytyjski aktor filmowy znany przede wszystkim z ról Simona Templara w serialu Święty (1962–1969) oraz Jamesa Bonda (w latach 1973–1985). W postać agenta 007 wcielał się siedmiokrotnie, najwięcej razy ze wszystkich aktorów. Popularność przyniósł mu również serial Partnerzy (1971–1972), gdzie występował jako lord Brett Sinclair. 

Otrzymał dwa wysokiej rangi odznaczenia brytyjskie: Commander of the British Empire (CBE) w 1999 i Knight Commander of the British Empire (KBE) w 2003. Był ambasadorem dobrej woliUNICEF, a także autorem książek. 

Urodził się 14 października 1927 w Stockwell. Był jedynym dzieckiem policjanta George’a Alfreda Moore’a oraz Lillian, gospodyni domowej. Początkowo uczęszczał do Battersea Grammar School w południowym Londynie, ale podczas II wojny światowej rodzina ewakuowana została do Holsworthy, w hrabstwie Devon. Uczył się następnie w gimnazjum w Amersham, w hrabstwie Buckinghamshire, a później w College of the Venerable Bede w Durham University, którego jednak nie ukończył. 

Studiował na Royal Academy of Dramatic Art. Tam poznał Lois Maxwell, która miała później zagrać Pannę Moneypenny w serii o Bondzie. W wieku 17 lat zagrał rzymskiego żołnierza w filmie „Cesarz i Kleopatra” (1945). 

W wieku 18 lat został powołany do służby wojskowej, otrzymał numer służbowy 372394. 

Lista filmów z jego udziałem to ponad siedemdziesiąt pozycji, przy czym część z nich to wieloodcinkowe seriale. Zaczynał od grania epizodycznych ról jako statysta. Często występował jako prowadzący w programach telewizyjnych. Zajmował się także reżyserią (kilka odcinków „Świętego” i „Partnerów”), produkcją filmową i pisaniem scenariuszy. 

W 1953 przeniósł się do Hollywood, ale jego pierwsze role nie przyniosły mu sławy. Próbował pracy w amerykańskiej telewizji – zagrał w „Ivanhoe” (1958–1959), „The Alaskans” (1959–1960) i popularnym w Ameryce „Mavericku” (1960–1961). Po powrocie do Wielkiej Brytanii otrzymał propozycję zagrania Simona Templara w telewizyjnym serialu „Święty” (1962–1967). Dzięki tej roli zdobył status międzynarodowej gwiazdy, co umożliwiło mu później zastąpienie Seana Connery’ego w roli agenta 007. W autobiografii przyznał, że dla tej roli przyciął włosy oraz zrzucił nieco wagi. Warunkiem, który stawiał przed podpisaniem umów z producentami było dostarczenie w czasie realizacji produkcji nieograniczonej ilości kubańskich cygar „Montecristo” (w czasie kręcenia jednego z filmów o agencie 007 koszt realizacji tej części umowy wyniósł 3176,4 £). 

Jako James Bond wystąpił w filmach: Żyj i pozwól umrzeć (1973), Człowiek ze złotym pistoletem (1974), Szpieg, który mnie kochał (1977), Moonraker (1979), Tylko dla twoich oczu (1981), Ośmiorniczka (1983) i Zabójczy widok (1985). 

Był najstarszym aktorem grającym Bonda, rozpoczynając miał 45 lat, kończąc – 57. Na premierze swego ostatniego Bonda, która odbyła się 22 maja 1985 w San Francisco, powiedział: „Cieszę się, że mogłem zagrać w siedmiu Bondach, co zabrało mi czternaście lat życia. Dla mnie to był dobry czas, znalazłem wielu przyjaciół”. Po premierze jedna z brytyjskich gazet zamieściła rysunek, na którym „Q” przedstawia Bondowi nowy model wózka inwalidzkiego. Wystąpił też w największej liczbie filmów w roli Bonda – siedmiu – jakkolwiek do serii z Bondem można też zaliczyć Nigdy nie mów nigdy (1983) Seana Connery’ego i wtedy obaj mieliby po siedem filmów. 

Podczas kręcenia serii filmów o Bondzie wystąpił także w 13 innych filmach. Trzy z nich były kręcone w RPA, a aktor był z tego powodu krytykowany przez przeciwników apartheidu. Zamierzał wystąpić w filmie O jeden most za daleko w 1977, ale musiał zrezygnować ze względu na swój udział w filmie Szpieg, który mnie kochał. 

W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zapisy cenzury uniemożliwiały dostęp do filmów z serii „James Bond” i sprawiły, że postać Moore’a nie miała notatek w publikowanych antologiach. 

W 1987 był gospodarzem dokumentalnego filmu Happy Anniversary 007: 25 Years of James Bond. Film został nakręcony dla uczczenia 25 rocznicy filmowej serii 007. 

W 2004 roku Akademia Filmowa uznała go za najlepszego Bonda, w roku 2008 wygrał ponownie, uzyskując 62% głosów. 

W telewizyjnym filmiku Sport at Heart, reklamującym igrzyska olimpijskie 2012, zagrał Bonda wraz z Samanthą Bond (jako Moneypenny). 

Podczas kręcenia w Indiach „Ośmiorniczki”, jego szóstego filmu w roli Bonda, wstrząśnięty panującą wokół biedą, zaangażował się w akcje charytatywne pod patronatem UNICEFu. Był pod wrażeniem humanitarnej pracy swojej przyjaciółki Audrey Hepburn i w konsekwencji został ambasadorem dobrej woli UNICEF-u w 1991 roku. Użyczył głosu postaci Świętego Mikołaja w krótkim filmie animowanym The Fly Who Loved Me, zrealizowanym w 2004 w celu wsparcia UNICEF-u. 

Walczył o humanitarny chów zwierząt. Zaangażował się w walkę przeciwko produkcji i sprzedaży pasztetu strasburskiego (zdaniem obrońców praw zwierząt przymusowy tucz drobiu jest niehumanitarny). Wziął udział w nagraniu wideo dla PETA, w którym był narratorem. Pod jego wpływem domy towarowe Selfridges zgodziły się usunąć pasztet strasburski ze swoich półek." - Wikipedia

Oryginał - tak

Adres - -

Dedykacja - nie

Czas oczekiwania - -