Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf zdobyty poprzez wymianę z Wojtkiem - autograf polskiego narciarza, działacza sportowego i trenera - Apoloniusza Tajnera. Oto i on:
Garść informacji:
"Apoloniusz Leopold Tajner (ur. 17 kwietnia 1954 w Goleszowie) – polski kombinator norweski, trener, działacz sportowy, od 2006 prezes Polskiego Związku Narciarskiego.
Tajner w młodości był kombinatorem norweskim. Kilkakrotnie został mistrzem Polski juniorów, był 5. na mistrzostwach świata w tej kategorii. Jego rekord życiowy w skokach wynosi 109 m.
Ukończył Technikum Mechaniczne w Ustroniu, gdzie poznał swoją przyszłą małżonkę, Aleksandrę, którą poślubił w 1974. Następnie, w 1980, ukończył krakowską AWF z tytułem trenera narciarstwa klasycznego II klasy i zajął się szkoleniem zawodników w Olimpii Goleszów, gdzie pracował już od 1979. W latach 1983–1984 był zatrudniony w Ośrodku Przygotowań Olimpijskich w Bielsku-Białej. Od 1984 do 1990, prowadził reprezentację Polski w kombinacji norweskiej. Pojechał z nią na igrzyska olimpijskie do Calgary.
Później zrezygnował z bycia trenerem i wraz z żoną prowadził sklep z odzieżą i obuwiem. W latach 1994–1999 pełnił funkcję wiceprezesa ds. sportowych w Polskim Związku Narciarskim. Na początku swej pracy zatrudnił jako trenera głównego kadry skoczków, Czecha Pavla Mikeskę.
Po rezygnacji Mikeski w 1999, reprezentację tymczasowo prowadził Piotr Fijas, którego zastąpił Tajner. Wprowadził wówczas do sztabu szkoleniowego fizjologa, dr Jerzego Żołądzia, oraz psychologa, dr Jana Blecharza. Wkrótce sukcesy zaczął odnosić Adam Małysz, który pod wodzą Tajnera trzykrotnie z rzędu zdobył Puchar Świata, trzykrotnie mistrzostwo świata i jedno wicemistrzostwo świata oraz wygrał 49. Turniej Czterech Skoczni, a na igrzyskach w 2002 w Salt Lake City zdobył brązowy i srebrny medal. Tajner uzyskał tytuł trenera klasy mistrzowskiej. Polska reprezentacja 9 grudnia 2001 po raz pierwszy w historii stanęła na podium w konkursie drużynowym PŚ, plasując się na trzecim miejscu, za Finami i Japończykami. W 2002 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. 14 marca 2004 Tajner, z powodu słabych wyników jego zawodników w minionym sezonie zimowym i przyczyn osobistych, podał się do dymisji.
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 bez powodzenia kandydował z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego w okręgu śląskim, uzyskując 7265 głosów.
Od października 2004 pełnił funkcję dyrektora sportowego w PZN, a od 6 listopada sekretarza generalnego związku. W listopadzie 2005 przez ministra sportu mianowany został kuratorem PZN. 2 lutego 2006 Tajnera wybrano na prezesa tej organizacji. W czasie Walnego Zjazdu w Krakowie, uzyskał 38 głosów. Jego rywal, Andrzej Kozak, dostał 19 głosów. Regularnie zapraszany jako ekspert do studia Telewizji Polskiej. W wiślańskiej Alei Gwiazd Sportu znajduje się tablica poświęcona Tajnerowi.
11 lutego 2012 otrzymał Kamień Milowy Forbesa. 2 lipca 2017 został uhonorowany gwiazdą w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie.
Oryginał - tak
Adres - -
Dedykacja - nie
Czas oczekiwania - -
