Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf zdobyty podczas spotkania autorskiego w Miejskiej Biblioteki Publicznej w Tychach - autografy aktorki filmowej i teatralnej - Grażyny Szapołowskiej. Niestety nie udało mi się zrobić z Nią zdjęcia. Oto i one:
Garść informacji:
"Grażyna Szapołowska (ur. 19 września 1953 w Bydgoszczy) – polska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna, w latach 1977–1984 i 2004–2011 aktorka Teatru Narodowego w Warszawie. Laureatka Orła za główną rolę kobiecą w filmie Pan Tadeusz. Urodziła się w Bydgoszczy. Ojciec miał pochodzenie łotewsko-polskie, a matka – litewsko-polskie. Ma starszą o 11 lat siostrę Lidię. W wieku siedmiu lat przeniosła się z rodziną do Torunia. Gdy miała 11 lat, ojciec opuścił rodzinę. Po maturze wyjechała do Jeleniej Góry, gdzie zadebiutowała w Teatrze Dolnośląskim rolą Rusałki w Legendzie (1972). Przez dwa lata grała we Wrocławskim Teatrze Pantomimy (1972–1974). W 1977 ukończyła warszawską PWST, w latach 1977–1984 występowała w stołecznym Teatrze Narodowym (m.in. rola księżniczki w Śnie srebrnym Salomei Juliusza Słowackiego).
W czasie studiów grywała epizodyczne role w serialach telewizyjnych (m.in. w Czterdziestolatku i w Lalce). Jej debiutem na wielkim ekranie była rola Jagody w polsko-jugosłowiańskim dramacie psychologicznym Zapach ziemi (1977). Wybitną i odważną rolę lesbijki Livii (u boku nagrodzonej w Cannes Jadwigi Jankowskiej-Cieślak) zagrała w 1982 w węgierskim filmie Egymásra nézve (Inne spojrzenie). W tym samym roku zagrała obok Jana Nowickiego w Wielkim Szu. Przełom w jej karierze nastąpił jednak w 1983, wraz z występem w popularnej komedii muzycznej Lata dwudzieste... lata trzydzieste... Janusza Rzeszewskiego.
W latach 80. ograniczyła występy w teatrze i skupiła się na pracy w filmie. Współpracowała z Krzysztofem Kieślowskim, co zaowocowało rolami w Bez końca (1984) oraz Krótkim filmie o miłości (1988). Za kreację w tym drugim otrzymała nagrodę Srebrnego Hugo na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago, została też laureatką nagrody za najlepszą rolę kobiecą na 13. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. stworzyła ważne kreacje, m.in. matki w Kronikach domowych Leszka Wosiewicza (1997) oraz Telimeny w ekranizacji Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, w reżyserii Andrzeja Wajdy (1999). Za rolę odebrała Polską Nagrodę Filmową – Orła za najlepszą rolę kobiecą w 2000. Występowała także za granicą, głównie w filmach węgierskich, włoskich i niemieckich.
W kwietniu 2011 została zwolniona dyscyplinarnie z Teatru Narodowego w Warszawie przez Jana Englerta po tym, jak nie stawiła się na spektakl z powodu udziału w nagraniu telewizyjnym.
W 1997 podczas Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnęła dłoń na Promenadzie Gwiazd. W 2003 została uhonorowana umieszczeniem tablicy z odlewem podpisu w Alei Gwiazd na Rynku Staromiejskim w Toruniu, przed Dworem Artusa.
Występowała na scenie też jako interpretatorka piosenki aktorskiej. W 2005 wydała zbiór opowiadań pt. Pocałunki. Była uczestniczką telewizyjnego programu rozrywkowego Jak oni śpiewają (2008) i jurorką w pierwszej edycji Bitwy na głosy." - Wikipedia
Adres - -
Dedykacja - tak
Czas oczekiwania - -
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz