poniedziałek, 14 maja 2018

223. Jerzy Dudek

Witam, cześć i czołem! Dziś przedstawiam wam autograf zdobyty poprzez zakup na aukcji charytatywnej - autograf Jurka Dudka, którego nie wiadomo czemu, na mundial nie wzięli ;P. Ponadto sam mógłby być niezłym instruktorem tańca XD (tak a propos finału TzG). Oto i on:




Garść informacji:

"Jerzy Dudek (ur. 23 marca 1973 w Rybniku) – polski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, wielokrotny reprezentant Polski, był również najstarszym reprezentantem Polski w historii. Obecnie mieszka w Krakowie. 
Jerzy Dudek karierę rozpoczął jesienią 1985 roku w trampkarzach Górnika Knurów. Podczas jednego z sezonów rozegrał w nich dwanaście spotkań jako lewy obrońca. W 1988 roku trafił do drużyny juniorów, a w trzy lata później do pierwszego zespołu, występującego w III lidze. W drużynie grającej pod nową nazwą, czyli Concordia Knurów, zadebiutował 10 kwietnia 1992 roku w meczu z Carbo Gliwice. Jerzy Dudek występował w Knurowie przez niecałe pięć sezonów. Na wiosnę 1996 roku został sprzedany do pierwszoligowego Sokoła Tychy. W barwach Concordii rozegrał łącznie 115 spotkań, a ostatni pojedynek zanotował przeciwko Olimpii Piekary Śląskie. 
Jerzy Dudek przeszedł do Realu Madryt na zasadzie wolnego transferu, po tym jak nie przedłużono z nim umowy w Liverpoolu. Kontrakt z Królewskimi podpisał 12 lipca 2007 roku, a Dudek miał być zmiennikiem dla Ikera Casillasa. W sezonie 2007/2008 Polak zdobył mistrzostwo Hiszpanii i zaliczył jedno ligowe spotkanie przeciwko Realowi Saragossa. Dudek wygrał w 2008 roku Superpuchar Hiszpanii, lecz w meczu przeciwko Valencii nie wystąpił. W 2011 roku zdobył kolejne trofeum. Tym razem Real pokonał po dogrywce FC Barcelonę w rywalizacji o Puchar Króla. Dudek grał dla madryckiej drużyny przez cztery sezony. Ostatnie spotkanie zagrał 21 maja 2011 roku przeciwko UD Almeríi. Żegnany oklaskami przez kibiców i przechodzący w szpalerze utworzonym przez kolegów z drużyny zszedł z boiska w 78. minucie meczu. Przed rozpoczęciem meczu pożegnalnego dostał od dyrektora sportowego Realu Madryt Jorgego Valdano i prezesa Florentina Péreza statuetkę z wygrawerowanym napisem: „Jerzy Dudek: Real Madrid 2007–2011”, a także koszulkę z podpisami zawodników i trenerów. 
 Od 2000 roku, kiedy Jerzy Engel stał się selekcjonerem kadry, Jerzy Dudek był już podstawowym bramkarzem reprezentacji Polski, zaś Matysek musiał się zadowolić rolą rezerwowego. Grał we wszystkich 10 meczach eliminacji Mundialu 2002 z czego aż 9 rozegrał w pełnym wymiarze czasowym (jedynie wyjazdowy mecz z Norwegią zaczynał z ławki rezerwowych). Reprezentacja Polski zajęła pierwsze miejsce w swojej grupie eliminacyjnej i pierwszy raz od 1986 roku awansowała na mistrzostwa świata. Z kadrą wystąpił w 2002 roku na Mistrzostwach Świata w Korei i Japonii, gdzie Polacy zajęli ostatnie miejsce w grupie (zdołali wygrać jedynie ze Stanami Zjednoczonymi), a Dudek rozegrał dwa mecze grupowe: przeciwko Korei Południowej i Portugalii, gdzie przepuścił łącznie sześć bramek. W trzecim meczu ze Stanami Zjednoczonymi, mającym już jedynie prestiżowe znaczenie, w bramce wystąpił Radosław Majdan. Wystąpił w siedmiu meczach eliminacyjnych do Mundialu w Niemczech, jednak pod koniec eliminacji z powodu utraty pozycji podstawowego bramkarza w swoim klubie bramki reprezentacji bronił już Artur Boruc, a na turniej finałowy nie zabrał go Paweł Janas. Selekcjoner uważał, że sytuacja Jerzego Dudka w klubie jest niestabilna. Decyzja selekcjonera o niezabraniu go na mistrzostwa świata wywołała niezadowolenie wśród kibiców, co pokazali podczas towarzyskiego meczu z reprezentacją Kolumbii na Stadionie Śląskim w Chorzowie 30 maja 2006, kiedy to po puszczonej bramce przez Tomasza Kuszczaka kibice skandowali jego imię i nazwisko. 
Jerzy Dudek miał okazję być kapitanem reprezentacji w meczu z Estonią – 16 listopada 2005, który rozegrany został w Ostrowcu Świętokrzyskim. Po Mundialu 2006 wystąpił w dwóch spotkaniach reprezentacji Polski prowadzonej już przez Leo Beenhakkera: w meczu towarzyskim z Danią w Odense – 16 sierpnia 2006, przegranym przez Polskę 0:2, i w pierwszym meczu eliminacji Euro 2008 z Finlandią w Bydgoszczy – 2 września 2006, również przegranym przez Polaków, tym razem w stosunku 1:3. Po dwóch słabych meczach wypadł z reprezentacji Polski i przez kolejne trzy lata w niej nie występował. Ostatnie spotkanie w barwach narodowych rozegrał przeciwko Słowacji. Do kadry został powołany (po trzyletniej przerwie) przez Stefana Majewskiego na dwa mecze eliminacyjne do Mistrzostw Świata w RPA, przeciwko Czechom i Słowacji. 
20 lutego 2013 prezes PZPN Zbigniew Boniek podjął decyzję o zorganizowaniu meczu pożegnalnego dla Jerzego Dudka z Reprezentacją Polski. 4 czerwca 2013 na stadionie MKS Cracovii Polska rozegrała mecz z Liechtensteinem, a Dudek zaliczył swój 60. występ w drużynie narodowej. Wystąpił z numerem „60” na koszulce i był kapitanem drużyny, grał do 34 minuty i został zmieniony przez Artura Boruca. Dołączył wtedy do Klubu Wybitnego Reprezentanta. Jednocześnie stał się najstarszym reprezentantem Polski w piłce nożnej w historii (w dniu meczu miał 40 lat i 73 dni), bijąc rekord Władysława Szczepaniaka, który swój ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 1947 roku, mając 37 lat i 118 dni." - Wikipedia 

Oryginał - tak
Adres - -
Dedykacja - nie
Czas oczekiwania - -  

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz